Det er fleire måtar å sikre meir ressursar i verksemda totalt sett. Ein måte å gjere dette på, er å få tilført fleire ressursar utanfrå, t.d. auka kommunale tilskot og auka tilgang på private gåver.
Påfyll i pengesekken til den lokale kyrkja vil kunne løyse ein del av dei skisserte
utfordringane, men ein veit også at dette vil vere lite realistisk i ei tid der ein opplever svak og gjerne svekka kommuneøkonomi mange stader. Ein vert meir avhengig av bidrag frå private og andre tilskot for å få drifta til å gå rundt, slik at ein er i stand lokalt til å verkeleggjere kyrkja sitt oppdrag.
31 Ein måte å spare ressursar på kan vere å redusere aktivitetar, og dermed redusere
ressursbehovet, men ofte er dette korttenkt, fordi ein då kan oppleve tilsvarande reduksjon i offentlege løyvingar.
Likevel vil det vere mogleg å sjå på alternative måtar å styrkje lokalkyrkja sin samla ressurssituasjon. T.d. vil måten ein utnyttar eksisterande ressursar påverke den samla ressurssituasjonen i verksemda.
Styrking og utvikling av den intellektuelle kapitalen vert her avgjerande. Ein vesentleg forskjell på dei materielle og dei intellektuelle ressursane, er at når ein brukar dei materielle ressursane, vert dei oppbrukte. Slik er det ikkje med dei immaterielle ressursane. Desse kan ein sjå som fornybare, og vil auke i verdi når dei vert brukte. T.d. er det slik at når kunnskap og kompetanse vert delt med andre får fleire del i verdifull kunnskap, og den vert verksemda sitt felles eige.
6.3.1 Styrking av intellektuell kapital/immaterielle verdiar
Det har vore ei stadig auka fokus på leiing og utvikling av den intellektuelle kapitalen i den seinare tid i og med at desse ressursane over tid har utvikla seg til å verte dei mest betydningsfulle produksjonsfaktorar og moglege konkurransefortrinn.
6.3.1.1 Styrking av humankapitalen
Medarbeidarfokus
Intellektuell kapital er primært relatert til medarbeidarane. Det er heilt avgjerande at ein som verksemd har fokus både på rekruttering,
utvikling og oppfølging av medarbeidarar. For kyrkja vil dette gjelde både lønna og ulønna medarbeidarar. Når ein opplever risiko for kompetanseflukt vert medarbeidaromsorga ein kritisk faktor.
Kunnskapsleiing
Kyrkjeleg nøkkelpersonell er ein uvurderleg ressurs.
Nøkkelpersonellet kan vere personar med særskilt fag- eller organisasjonskompetanse. Lokalkyrkjene må ha fokus på
kunnskapsleiing for å få optimalt utbytte av spesialkunnskapen og oppmuntre til vidareutvikling av denne.
Kompetansedeling
Som nemnt over er intellektuell kapital fornybar, og ikkje minst når det gjeld kompetansespørsmål bør ein i lokalkyrkjelydane leggje til rette for kompetansedeling for at fleire kan ta del i denne kompetansen.
32 6.3.1.2 Styrking av strukturkapitalen
Det er eit mål at den humane kapitalen hos den enkelte vert implementert i verksemda, slik at den blir del av strukturkapitalen.
Innanfor gjeldande strukturelle system må ein vidare gjere nokre organisatoriske grep for å utnytte ressursane betre.
Eit konkrete døme kan vere endringar i gudstenestestrukturen og samarbeid på tvers av sokne-/fellesrådsgrenser.
Ein har fleire stader ei vellukka organisering av prestar i eit bestemt geografisk område for å løyse bemanningskabalen som oppstår i samband med helgefri, ferieavvikling, sjukdom, m.v. I praksis er det slik at ein dekkjer opp for kvarandre ved at ein prest har fleire gudstenester i ulike sokn på nokre av søndagane.
Ein kan med fordel også etablere tilsvarande organisering av kyrkjemusikarane. Ideelt sett bør same prest og kyrkjemusikar følgje kvarandre dei søndagane ein skal ha fleire gudstenester. Dette vil løyse bemanningskabalen i mange situasjonar, og ein vil spare inn ressursbruk til øvingtid og førebuing m.v.
Ein bør óg kunne sjå på moglegheiten av å nytte alternative vekedagar for
gudstenestefeiring, og slik verte endå meir fleksibel med tanke på tilsettressursar.
Ei velfungerande ordning på dette området krev eit tettere samarbeid mellom dei ulike fellesråda og prostikontoret m.t.p. koordinering av planar.
6.3.1.3
Styrking av relasjonskapitalen
Innovasjon
Om lokalkyrkja er nyskapande i sine forsøk og prosjekt og orienterer seg omkring nybrottsarbeid vil ein lettare kunne få auka ressurstilgang.
Informasjon og marknadsføring
Ein må sikre god informasjon utad og framtre som relevant. Ein usynleg aktør får inga merksemd. Lokalkyrkja må arbeide bevisst med sin
kommunikasjonsstrategi og PR. Om kyrkja kan «selje sin relevans» kan dette føre til auka inntekter
Relasjonsbygging og kommunikas jon
Ryddig og konstruktiv kommunikasjon med kommunen Kommunen er lokalkyrkja sin viktigaste økonomiske bidragsyter, og omlag 64% av
driftsinntektene kjem herfrå (tal frå 2010 som gjeld landet sett under eitt). Ein god kommunikasjon her vil bidra til å synleggjere dei lokalkyrkjelege behov og kva verdi kyrkja har i lokalsamfunnet.
Gjere seg nytte av synergiar saman med andre offentlege interesser
33 Svært ofte er det samanfall mellom kyrkja og andre samfunnsaktørar sine interesser. Når fleire gode krefter dreg i same retning kan ein dra eit tyngre lass. Her kan vere midlar å hente til kyrkjeleg drift om ein koblar seg til eksisterande prosjekt.
Søkje samarbeid med næringsliv og andre aktørar
Rundt om i landet finst det døme på vellukka samarbeidstiltak mellom kyrkje og næringsliv, t.d. stillingsfinansiering til ungdomsdiakoni.
6.3.2 Styrking av den materielle kapitalen
Aktiv med å søkje på ulike tilskotsordningar
Det finst svært mange tilskotsordningar ein kan hente ekstra ressursar frå. T.d.
finst det ei ordning med ENØK-tilskot frå staten som er administrert av fylkeskommunane som dei kyrkjelege fellesråda må bli langt flinkare til å benytte seg av.
Offensiv for å få inn gåver
Bankstiftingar, forsikringsselskap, næringsliv m.v. kunngjer med visse mellomrom gåvemidlar som er relevante for kyrkjene å søkje på. Om ein er aktiv, og legg ein del innsats i arbeidet med god søknadsutforming er det erfaringsmessig ein del midlar å hente.
Gåver frå privatpersonar er også viktige bidrag til kyrkjelege verksemder både i den daglege drifta (t.d. delfinansiering av stillingar) og i konkrete interiør- og utstyrsanskaffelser. Fast givarteneste, testamentariske gåver, gåveaksjonar er døme på ordningar ein kan nytte seg av.
Tilby sal av relevant kompetanse
Mange kyrkjeleg tilsette har ein kompetanse som kan vere etterspurt av andre.
Ein pedagog eller diakon kan t.d. halde kurs og seminar (t.d. verdiseminar for kommunalt tilsette ved diakonen).
Nokre stader i kyrkjestabane vert det utvikla særskilt kompetanse, gjerne i samband med konkrete prosjekt eller prosessar ein har vore gjennom. Dette er ein kompetanse som kan vere aktuell for andre kyrkjer å gjere seg nytte av.
34