Intervju med Karianne på Småbyskulen, 03.03.2009
Jeg intervjuet intervjupersonen på skolebiblioteket, foran en datamaskin der hun kunne finne fram bloggen sin.
Jeg fortalte hvorfor jeg intervjuer og fortalte at hun får lese gjennom og godkjenne etterpå.
Hun ville helst ikke bli tatt opp på bånd, så da gjennomførte vi intervjuet med penn og papir.
Hun har to blogger, en ny og en litt eldre.
Hvorfor skriver du på bloggen din?
For å uttrykke følelsene mine, skrive om det jeg gjør. Uttrykke meg selv… om ting.
Tenker du at du skriver til noen?
Ja, det gjør jeg.
Ser du for deg bestemte lesere som du skriver til?
Ikke ennå, bloggen er så ny.
Hva skriver du om?
Jeg skriver om meg selv, om de tinga jeg synes er bra eller teit. Om samfunnet, om folk, ting..
[hun viste meg den nyeste bloggen sin] Men jeg skal bytte layout.
Hvorfor det?
Fordi den er stygg. Om jeg lager ny sånn her [den stripa oppe] selv, blir det mer meg, mer reklame for meg, på en måte. Det blir litt mer kreativt.
Ja, for det er sånn at du kan lage layout selv på blogg.no?
Ja.
Kan du si noe om hvorfor du skreiv den posten (den øverste på den nye bloggen)?
Jeg kjeda meg. Det var egentlig en oppfølger til forrige post, der jeg skreiv om at jeg og bestevenninna mi krangla. Men så kjeda jeg meg og skreiv opp musikk jeg liker. Og da kan jo andre lese det og kommentere om de liker den same musikken og skrive hva de liker.
Hvordan bør en skrive for å få mange kommentarer?
En bør ha spørsmål nederst. En bør skrive ting som alle kan kjenne seg igjen i. Eller noe personlig, for eksempel skriver noen om at de er blitt voldtatt, da er det alltid mange kommentarer som sier at det er modig at du står fram og slike ting. Men de mest populære bloggene får alltid kommentarer, for de har faste lesere.
Skriver folk alltid ting som er sant på bloggen?
Man kan legge ut historier eller noveller, men jeg tror ikke folk lyver og gir seg ut for å være en annen. Men det er sikkert noen som gir seg ut for en annen, det er det alltid noen som gjør på nettet…
Kan du si noe om forskjellen på når du skriver på bloggen din på fritida og når du skriver på skolen?
Jeg skriver ikke så mye på skolen, mest oppgaver og sånn. Jeg hadde en skoleblogg før, det var veldig gøy og jeg la inn masse ting, musikkvideoer og sånn, den var litt fjortis. Det var
ikke så mye annerledes, men jeg skriver ikke så mye mine private meninger på skolebloggen, siden læreren skal lese den.
Men er det forskjeller om du sammenlikner bloggskrivinga i fritida med sånn vanlig skoleskriving i oppgaver og slikt?
Jeg skriver alltid etter grammatikkreglene, men på bloggen har jeg smileys og sånn, jeg har ikke det i skolearbeid, for lærerne forstår det ikke. Jeg prøver å ha alt riktig i skrift og vil at det skal være ryddig og pent.
På skolen er det vel en del oppgaver der dere blir bedt om å si meninga deres. Er det noen forskjell på når du sier meninga di eller argumenterer i ei skoleoppgave og på bloggen din?
Jeg er kanskje mer saklig på skolen, kanskje ikke så aggressiv i skrivinga. På bloggen går jeg kanskje litt mer ut over saken, overdriver kanskje mer enn jeg ville gjort på skolen. Jeg føler at når det er på blogg, er det mye enklere å skrive akkurat hva jeg vil. Det er gøyere å blogge.
Burde det vært mer likt (skolen og bloggen)?
Det er vanskeligere å skrive oppgave på skolen, det er vanskelig å komme på noe å skrive om.
Hva bruker dere nettet til på skolen?
Bare til å søke. Vi får ikke lov å spille, selv om vi gjør det.
Og data?
Til å lage PowerPoint og bruke Excel. Og å skrive i Word og sende til oss selv eller læreren.
Synes du dere burde brukt datamaskiner og internett mer på skolen?
Ja. Det hadde blitt mindre sløsing med ark og bøker.
Deltar du i diskusjoner på nettet?
Jeg diskuterer musikk, bøker, ting som hvordan det er best å ta hull i øret, tv-program..
Hvordan bør en skrive når en diskuterer på nettet?
Man bør ikke angripe veldig, for da slår de tilbake og du kjenner deg dum, det er alltid noen som er smartere…
Hvilke blogger leser du?
De jeg har noe felles med, de jeg kjenner meg igjen i, blogger til vennene mine Når du skriver på bloggen din, skriver du til vennene dine eller til alle?
Jeg skriver til alle. Men det er de nærmeste som veit hvem det er, for eksempel bestevenninna.
Men man må ha det litt privat for å ikke såre noen.
[Jeg fortalte om elevene i en annen klasse jeg hadde besøkt, i Hordaland, som fortalte at de skreiv på nynorsk på skolen, på dialekt til vennene og på bokmål når de vendte seg til alle på nettet]
Jeg kjenner det igjen. Mange skriver på dialekt og folk blir sure. Jeg skjønner det godt, jeg blir sur selv, det er bra at de skriver på bokmål.
Kan du si noe om denne artikkelen? [skoletekst som hun har skrevet: artikkel om selvmord]?
Her skulle vi først skrive saklig og så skrive hva du mener.
Er det sånn at en bør prøve å skrive sånn at læreren blir enig eller at det ser bra ut?
Jeg sier meninga mi, men prøver å få det til å bli bra.
Hvordan bør en skrive om andre skal bli enige?
Først skrive min mening. Så skrive grunner hvorfor, kanskje. Og vri det litt til slik at andre også tenker på det på den måten som du, blir dratt med.
[Så var timen slutt og vi avslutta intervjuet. Jeg takka og sa jeg hadde lært mye, og at jeg skulle sende det til henne for godkjenning når jeg hadde reinskrevet det.]
Intervju med Anja på Småbyskulen, 03.03.2009
(transkribert 26.01.2010)
Sted: På skolebiblioteket, foran en datamaskin der hun kunne finne fram bloggen sin.
G: Og så etterpå så skal jeg skrive det ut. Sånn? @@ ((lyder fra opptaksutstyret)) A: @@
G: Sånn, så skriver jeg det ut og sender det til deg, sånn at du kan godkjenne det. Sånn som hvis det er noe du synes jeg har misforstått eller
A: Ja, ja @@
G: du syntes at det var dumt å si eller ett eller annet, så kan du liksom, ja, A: Ja ja.
G: si fra om det. M-m. Skal vi se … ((blar i papir)) Grunnen til at jeg vil intervjue dere er jo fordi jeg forsker på … egentlig hvordan folk skriver, endringer i hvordan folk skriver. Og da er det jo interessant å finne ut hvordan ungdommer skriver, fordi at jeg tror at.. ja, dere lærer nye ting fortere enn eldre folk og …
A: Ja.
G: sånne ting. Det jeg forsker på i det her arbeidet, er forskjellen på hvordan en skriver når en skriver på fritida og når en skriver på skolen.
A: M-m.
G: Så det er egentlig det … ja … Og så, du har fått et sånn her ((blar i papir)) A: Ja.
G: brev. Så viss du har sjanse til å få en av foreldrene dine til å skrive under og levere det til Hege.
A: M-m.
G: Så kan hun levere det til meg.
A: Ja.
G: Flott. Da …
A: Skal jeg gå inn på bloggen?
G: Ja, flott hvis du vil det … ((blar i papir)) Det jeg lurte på, er egentlig, når du skriver på bloggen din, hvorfor gjør du det? Hvis du kan si noe om det.
A: Jeg vet ikke, jeg har bare lyst til å blogge egentlig.
G: Ja.
A: Skrive, liksom, om livet og … @@ hva jeg gjør og sånn
G: Kanskje jeg burde ta å stoppe og så høre om det gikk bra med den.
((slår av og hører gjennom båndet, nytt opptak)) G: Sånn. Men da tror jeg vi fortsetter:
A: @@
G: @@ M-m. Du skriver for å … for å blogge?
A: Ja. XXX hva jeg … ja … jeg veit ikke helt, skrevet noen ting
G: Men hva er det som er artig med å blogge, eller fint eller meningsfullt, eller …?
A: Jeg veit ikke, jeg. Man kan jo gå inn på andre og sånn, da. Og finne litt, se hva de har skrevet og …
G: M-m.
A: kanskje få noen ideer, liksom.
G: M-m. Er det sånn at du og vennene dine pleier å skrive om hva dere har gjort siden sist og sånn? Eller… gjort i det siste og så ser en liksom på hva vennene sine har gjort eller …?
A: Ja.
G: M-m. Men … Kan du si noe om hva som er forskjellen på når du skriver her og når du skriver oppgaver og sånt på skolen?
A: M-m .. Jeg synes det er mye enklere å skrive sånn hjemme, på bloggen. For da kan man skrive hva man vil og pleier ikke å ha noen … da har man ikke sånn, lærer som … følger på rettskrivinga og sånn.
G: M-m. M-m. Skriver du om de samme tingene, eller? Nei, du skriver vel … eller skriver du om forskjellige ting?
A: Jeg skriver jo om det som jeg har gjort og sånn.
G: Ja. Men du hadde en sånn … I fjor, så hadde dere en sånn skoleblogg … hadde dere ikke det?
A: Jeg husker ikke, jeg.
G: Ja, for det var Hege opptatt av, at alle i klassen hadde liksom sin blogg som var sånn på skolen. Var ikke det i fjor? Eller var det i forfjor?
A: Jeg veit ikke, jeg husker ikke, jeg.
G: Nei. Okei. Nei, men da trenger jeg ikke spørre om det. Nei … Men er det flere forskjeller på sånn når når du skriver på skolen og når du skriver på bloggen din?
A: Hvordan da?
G: Nei, jeg vet ikke. Hva du skriver om, eller … hvem du tenker skal lese det, eller … A: jeg veit jo ikke akkurat om det er noen som leser det.
G: Nei. Du tror ikke det er noen som leser det?
A: Det er sikkert noen venner og… mamma leser den.
G: M-m.
A: Familie og sånn.
G: Ja. Så den bloggen er først og fremst til venner og familie egentlig? Eller kanskje mest for deg selv? Jeg vet ikke.
A: Det er litt sånn forskjellig.
G: Ja. Men.. når du skrev den posten der, A: M-m.
G: tenkte du på forhånd noe om hvordan du skulle skrive, eller bare satt du deg ned og så skreiv du?
A: Jeg bare satt meg ned, egentlig, G: Ja.
A: så skreiv jeg hva jeg skulle den helga.
G: Ja. Men hender det av og til at du planlegger før du skriver? Eller tenker at ”Ja, nå må jeg skrive noe bra”, eller …?
A: Noen ganger G: M-m.
A: kanskje.
G: Er det en av postene her som du har liksom planlagt litt på forhånd? Som du kunne vise.
Eller?
A: M-m ((blar på maskina. skrollelyd))
G: der du kan fortelle litt om hva du tenkte da du skreiv eller..?
A: ((blar på maskina. skrollelyd)) Det her, da.
G: M-m.
A: Da tenkte jeg litt først.
G: M-m. Jeg må bare skrive ned hvilken post det var. Men hva tenkte du da du skreiv den da?
A: M-m jeg veit ikke helt, jeg. (nøling) M-m at sånn.. eller, jeg er ikke helt sikker @@
G: Nei?
A: Sånn, bare tenkte tilbake på hva jeg har gjort før og savna de tinga og sånn.
G: M-m. Ja, det skjønner jeg. Gjorde du det da mens du skreiv?
A: Tenkte? Ja, hvordan da?
G: Nei, at det på en måte å skrive om hvordan ting var før er på en måte en måte å tenke på..
hvordan ting var før–
A: @@
G: Nei, det blei for vanskelig spørsmål, nei, det altså, A: @@
G: nei, det var et kronglete formulert spørsmål. Men jeg tror jeg forstod hva du mente. M- m … Men hvem er det som kommenterer på bloggen din?
A: Det er jo ikke så mange kommentarar, da, men, det er jo mest venner og folk som ser på den og ..
G: Men det er stort sett folk du kjenner fra før eller?
A: Egentlig ikke.
G: Nei. Nei.
A: Det er sånn noen som kommer inn og … skriver.
G: Ja. Skal vi se … M-m. Men hvilke blogger er det du pleier å lese? Vennene dine sine eller
A: Venner og andre som jeg finner på blogg.no. Det er jo …
G: Men kan du ikke fortelle: Blogg.no er det … for den første sånn her blogg– … det var Blogspot, tror jeg.
A: M-m.
G: Men … blogg.no, er det der liksom de fleste som du kjenner som har blogg, er?
A: Ja.
G: Er det det som er mest populært nå?
A: Jeg tror det.
G: Ja. Ok. Jeg lærer jo mange ting.. Ehm. Skal vi se.. En annen ting som hadde vært fint, jeg må bare bla litt her, er hvis du har en sånn skoletekst som jeg også kunne, du kunne skrive ut til meg eller ett eller annet …
A: Ja.
G: som du har skrevet på skolen, enten i norsk eller i andre fag, sånn at jeg kunne liksom se litt på dem sammen.
A: Nå? Eller?
G: Ja, hvis du kunne skrive det ut til meg nå, men jeg trenger ikke se på det nå. Enten den oppgava dere skreiv i går eller .. ei anna. Så hadde det vært fint.
A: M-m.
G: M-m.. ja.. hva bruker dere egentlig data og internett til på skolen?
A: På skolen er det mer sånn dataoppgaver, G: Ja.
A: og hvis man har framføring da, så må man jo kanskje gå inn på Wikipedia eller Google for å finne litt tekster og sånn.
G: m-m. Bruker dere internett noe særlig eller lite?
A: Jeg synes det er lite.
G: Ja.
A: Det kunne gjerne vært litt mer. Jeg synes det er mye enklere å skrive på dataen enn for hånd
G: M-m.
A: så får man så vondt i hånda noen ganger og sånn.
G: Ja.
A: Når man skriver lenge. Sånn på tentamen og sånn.
G: M-m. Så du syns egentlig at dere gjerne kunne brukt datamaskin og internett mer på skolen?
A: Ja.
G: M-m. Det er noen lærere som jeg snakka med nå på lærerrommet her og … som synes det er litt dumt når elever skriver oppgaver på internett, så klipper en mye ut fra Wikipedia og sånn.
A: Ja
G: at en liksom bare klipper tekster fra det i stedet for å, putter det inn og ikke liksom gjør det om til sitt eget språk og sånn. Tror du de har … Har de rett eller overdriver de litt?
A: Mm, de har nok rett. Vi gjør jo det noen ganger. Eller, masse egentlig.
G: ja. Men tror du det vil bli mer sånn hvis en skreiv mer oppgaver på nettet, eller tror du, om en skreiv mer oppgaver på data, eller tror du at det liksom er sånn uansett?
A: Jeg veit ikke, jeg @@
G: Nei. Ok. Mmm. Hvordan synes du at en bra post på en blogg skal være?
A: Mm. Kanskje … hva du mener og hva … på bloggen. For eksempel hva du mener om snø, da. Din mening og ikke alle andre sin mening
G: M-m. Hvordan tror du det er bra… eller at en bør skrive for å få kommentarer?
A: Med mer … jeg er ikke helt sikker egentlig
G: Mm. Men har du noen ideer, eller hva er det du får lyst til å kommentere?
A: Det er jeg litt usikker på
G: Ja, det er kanskje litt vanskelig å vite. M-m … ((noen kommer inn i rommet og sier hallo)) Er det sånn at du har blitt kjent med nye folk på internett, folk som du ikke har kjent før?
A: Ja G: Ja.
G: Ja. Hvordan var det? Var det ok eller?
A: Greit.
G: Ja. Hmm. Det var også en ting til. Det hang en sånn plakat på datarommet der det står ”Det er ikke alle som er den de sier at de er på nettet” og sånn?
A: M-m.
G: Men når du skriver på nettet, føler du at du er deg selv eller?
A: Ja..
G: Stort sett, eller?
A: Ja, jeg synes jo det. Jeg skriver om det jeg vil og sånn.
G: Ja. M-m. Synes du det er viktig å være seg selv når en skriver eller..?
A: Jaa G: Ja?
A: Ja.
G: Skal vi se.. da tror jeg ikke at jeg har så mange flere ting som jeg lurer på. Nei, jeg tror egentlig jeg har fått svar på det jeg lurte på. Er det mer jeg burde spørre om?
A: Noe jeg burde spørre om?
G: Noe jeg burde spørre om.
A: Nei, jeg veit ikke, jeg.
G: Nei. Da tror jeg at hvis du har sjanse til å finne en tekst du har skrevet, ei sånn
skoleoppgave, så hadde det vært bra. Da tror jeg at jeg sier tusen takk for .. jeg har fått mye informasjon, jeg har lært mye.
A: @@
Intervju med Johanne på Småbyskulen, 03.03.2009
Sted: På skolebiblioteket. Vi gikk inn på biblioteket og satte oss foran en datamaskin der hun kunne finne fram bloggen sin.
G: ((slår på opptaksutstyret)) Sånn? Ja. Da … er det sånn at du har en blogg?
J: Ja.
G: Hvis du vil finne fram den så hadde det vært veldig fint. ((pause, finner fram bloggen)) Først så må jeg si … grunnen til at jeg driver og intervjuer dere, det er fordi jeg forsker på sånn skriving og internett, ja hvordan folk skriver og hvordan det endrer seg hvordan vi skriver, da. Og da er jo liksom ungdommer og unge folk noe av det mest interessante fordi..
ja, fordi dere lærer ting litt fortere enn de som er eldre og sånn.
J: Ja.
G: Så derfor er det at jeg forsker på hvordan unge folk skriver og så ser jeg på forskjellen på skoleskriving og fritidsskriving … ((blar i papir)) Ehm … Det er sånn at nå tar jeg deg jo opp, men så skriver jeg det ut og så sender jeg det til Hege, men i en konvolutt med navnet ditt på sånn at du får lese gjennom og godkjenne det etterpå
J: Ja.
G: sånn at hvis det står noe der som du synes at du ikke har sagt eller ikke synes at kom fram på rett måte eller ett eller annet, så kan du liksom, ta det bort, eller,
J: Ja … Det er ikke noe sånn interessant, liksom, det er bare sånn fritidsskriving
G: Men det er interessant, det. Jeg synes at det er interessant. M-m. Men hvis du kan si noe om hvorfor du skriver når du skriver på bloggen din eller på andre ting på nettet? Hvorfor du gjør det …
J: Jeg begynte å blogge fordi … mest fordi alle andre gjorde det, for alle hadde en blogg så hadde jeg lyst til å prøve det jeg òg.
G: M-m.
J: Jeg skriver ikke noen andre steder på nettet, sånn sett.
G: Nei. M-m. Det er bloggen din du skriver på?
J: Ja.
G: Kan du si noe om hva som er forskjellen på når du skriver skoleoppgaver og sånn og når du skriver på bloggen din?
J: Jeg vet ikke, jeg, det er jo litt mer friere å skrive på bloggen, da. Man kan skrive litt mer hva man vil på en måte.
G: M-m.
J: Det som passer meg og det er ikke noen spesiell sjanger inni det, jeg kan skrive i hvilken sjanger jeg vil.
G: M-m. Rettskriving og sånn, er det sånn som du bryr deg som når du skriver på bloggen din, eller?
J: Neei. Ikke sånn om en skulle skrive et ord feil, så er det ikke veldig viktig å få fiksa alle feila, for de fleste skjønner jo hva jeg mener
G: M-m ((tastelyder)) Hva er det du pleier å skrive om på bloggen din da?
J: Om meg selv … G: Ja.
J: For det meste @@. Det er liksom bare … om meg, da G: Ja.
J: og så er det jo bilder av meg og andre.
G: Ja.
J: Det er det. Det er ikke noe sånn spesielt, G: M-m.
J: spesielt sånn sett. Det er sånn man legger ut litt sånn outfit klær og sånn.
G: M-m. Er det mest at du skriver eller legger du ut like masse bilder?
J: Jeg legger ut masse bilder.
G: M-m.
J: Fordi .. jeg synes ikke at blogg … innleggene blir noe bra hvis ikke man har bilder, for det blir liksom så kjedelig der, liksom ikke noe interessant å skrive om lenger. Så
G: M-m.
J: så det er liksom sånn det går mest i.
G: M-m. Kunne jeg ta å kopiere kanskje den nyeste posten eller
J: ((finner fram på skjermen)) Ja, nå skjønner jeg ikke … ja, den her bare
G: Ja. Hvis jeg kunne kopiere det med sånn der printscreen J: Ja. Skal du ha med det der, kanskje? …
G: Ja, han var litt treg. … ((tastelyder)) J: Skal du ha det ut?
G: Kanskje hvis du bare lagrer det på … på området ditt, så kan jeg bare sende det til meg selv på epost.
J: Innpå bildet, bare?
G: Ja.
J: Da ligger den innpå her da, hvertfall. Fordi det var så ødelagt det andre.
G: Ja.
J: Det funker ikke.
G: Da kan jeg bare slette den etterpå. Ehm skal vi se … ((tasting)) Ehm .. Hvem er det som pleier å lese bloggen din, da?
J: Jeg veit ikke. Bare sånn der mest venner og sånn, da.
G: M-m. Er det stort sett venner som pleier å kommentere?
J: Ja … ((leiter på datamaskina)) Jeg tror den er der.
G: Ja ((tasting)) … Ehm.. Hvis vi kan se litt på denne. Da du skreiv denne, tenkte du på forhånd noe om.. planla du før du skreiv, eller bare skreiv du?
J: Bare skreiv. Jeg gjør det som oftest.
G: Ja. Mens når du skriver sånne skoleoppgaver, så pleier du kanskje å skrive disposisjon og sånn eller?
J: Jeg må finne ut hva jeg skal skrive om.
G: M-m. Men dere hadde.. hadde dere ikke sånn i fjor at alle i klassen hadde sin egen blogg som var liksom på skolen?
J: Jo.
G: Hva syntes du om det?
J: Det er jo helt greit holdt jeg på å si, men det blir liksom, du forbinder det med skolen, så det blir liksom ikke det samme. Og så jobba vi jo ikke noe med det i timene, så da blei det ikke noe mer interessant
G: Nei. M-m. Så det var okei, men det var en … en annen ting, to forskjellige ting?
J: Ja.
G: Men var det sånn at du… eller hvorfor var det to forskjellige ting? Hvis du kan…
J: Jeg veit ikke, jeg forbinder det med skole og skole er ikke noe gøy, liksom. Da blir det ikke noe gøy å blogge med skolen heller.
G: M-m. Er det sånn at du tenker at du må skrive annerledes når … for på den skolebloggen er det sikkert sånn at læreren leser også.
J: Ja.
G: Eller er det sånn at du tenker at da skriver du sånn som læreren skal lese?
J: Jeg passer jo på hva jeg skriver, jeg kan jo ikke skrive hva jeg vil.
G: Nei. Nei.
J: Det er jo ord … språk eller språket og jeg er jo veldig forsiktig med hva jeg skriver da, så ikke det skal komme feil ut.
G: M-m. Hvilke blogger er det du pleier å lese selv, da?
J: Jeg leser de som ligger på bloggetoppene og mine venner sine.
G: Har du kjent … Er det sånn at du har blitt kjent med nye folk på internett?
J: Jeg har blitt kjent med nye folk på internett, men det er ikke i sammenheng med blogg.
G: Nei. Er det sånn på MSN eller på andre…
J: Ja.
G: Ja. Mm. Men er det sånn at du føler at du er deg selv når du skriver på nettet, eller er det sånn at du av og til later som om du er noen andre?
J: Nei, jeg føler at jeg er meg selv, jeg .. kanskje noen ganger som man er liksom litt sånn poetisk, da,
G: M-m.
J: som ikke er meg selv. Ordentlig sånn, for jeg er jo ikke det i det hele tatt. Men jeg skriver om meg selv. Eller liksom, jeg er meg selv når jeg skriver. Det er ikke sånn, liksom man prøver å være veldig god og kopierer hva andre skriver
G: M-m.
J: det er liksom min skrivemåte.
G: m-m. Synes du det er viktig å liksom skrive på din skrivemåte og, at det er liksom..
J: Ja, det synes jeg.
G: M-m.
J: Fordi de må jo vite at det er jeg som blogger og ikke noen andre liksom.
G: M-m. Ehm. Men har du noen tanker om hva.. hva som er et godt blogginnlegg eller bloggpost?
J: Et godt blogginnlegg for meg … det kan ikke, viss det er mye tekst så er det ikke, så blir det så fort kjedelig. Det er ikke så mange som gidder å lese gjennom, så du må liksom være kort, men også få med det som er interessant. For det må være bilder og jeg orker ikke å lese blogger nei, ja, innlegg som ikke har bilder for det syns jeg ikke er noe interessant.
G: M-m. Hvordan.. har du noen tanker om hvordan en bør skrive viss en vil ha mange kommentarer?
J: Man må jo … for å få mange kommentarer selv, så tror jeg at man må kommentere andres blogger
G: M-m.
J: for det er som oftest, så kommenterer de tilbake.
G: M-m.
J: Og viss du da gjør deg kjent ved å være hyggelig og kommentere andres blogger, så kommenterer jo sikkert de din òg.
G: M-m. Er det sånn at du noen ganger har tenkt at du liksom har sagt meningen din på bloggen din?
J: Njaa … Jeg har ikke blogga noe lenge. Det er liksom bare siden januar.
G: M-m.
J: eller, jeg har hatt flere blogger, men jeg synes det blir så fort kjedelig, og så er det så … XXX Men jeg har ikke noen sånne meninger om forskjellige ting, det er liksom mest om meg selv, da @@
G: M-m. M-m. Men har du deltatt noe i sånne diskusjonsforum og sånt?
G: M-m. Men hvordan tenker du at et bra innlegg på et diskusjonsforum skal være?
J: Noe som det går an å diskutere.
G: Ja?
J: Noe som er et problem for omtrent alle. For da er det mange som blir med i diskusjonen, viss det er mange som kjenner seg igjen i det, da.
G: m-m. Men hvilke ting er det du liker å diskutere på sånne diskusjonsforum?
J: Jeg liker å diskutere alt, jeg
G: Alt. Ja, ja. Men.. er det sånn regler for.. eller.. hvor høflig en bør være og sånn?
J: Nei, ikke som jeg veit G: Nei
J: Men du burde jo ikke være slem på nettet uansett, for det er jo bare dumt, for man sporer jo opp IP-adressen uansett.
G: Ja. Ja.
J: Så det er jo bare helt på en måte driti ut da, å skrive stygt på andres blogger eller nettsider.
G: Men det er sånn som du ser på som dårlig oppførsel? Å skrive stygt på andre … J: Ja.
G: Ja. M-m. Skal vi se … ((blar i papir)) Ja … har du noe favorittnettsted?
J: Nei.
G: Nei.
J: XXX innpå blogg og Nettby, bare. Ikke noe G: Nei.
J: annet enn det.
G: Nei. Men hva synes du er forskjellen på .. for en kan jo ha blogg på Nettby også.
J: Ja, men det blir så annerledes, for da må du liksom skrive i dagboka di.
G: Ja.
J: det er ikke … det er liksom et annet nettsted på en måte.
G: M-m. M-m. Da .. skal vi se .. en ting som .. husker du jeg gav dere et sånt brev med … J: underskriftsgreier?
G: Ja.
J: Ja.
G: Så det har du sikkert ikke fått … gjort. Men hvis du kunne ..
J: men jeg tror jeg har underskrift på den, men jeg bare er litt usikker på hvor den er.
G: Ja, men hvis du kan få til å levere den til Hege, så kan hun sende det til meg.
J: Ja.
G: Så hadde det vært veldig fint. Så hadde det òg vært fint hvis jeg kunne, hvis du hadde en skoletekst som du kunne skrive ut til meg.
J: Jeg er litt usikker på om jeg har noe her, fordi jeg gidder ikke lagre noen ting.
G: Men det dere skreiv i går eller … eller noe annet
J: Nei, det er jeg er skikkelig usikker på, bare sånne bursdagsgreier. Jeg tror ikke jeg har … jeg har ingen skoletekster her. Jeg må … Vent da. Den jeg skreiv i går, den har jeg faktisk hjemme. Den er ikke her. Men det er jo, det er en sånn historie vi skreiv, da.
G: Ja.
J: … ((tasting)) jeg tror det var i åttende klasse, jeg, den er litt lang G: det går fint.
J: Men den er fra 8. klasse altså.
G: Jeg kan skrive på at det er fra 8. klasse.
J: Ja.
G: Ja, for det er interessant for meg å se på forskjellen på hvordan du skriver der og hvordan du skriver på skolen.
J: …
G: Takk skal du ha. Da tror jeg egentlig at jeg har fått spurt om det jeg lurte på. Så sender jeg det til deg når jeg har fått skrevet det ut, så du kan få lese gjennom og godkjenne intervjuet.
Takk skal du ha!
G: Ha det bra.
Intervju med Hege (lærar Småbyskulen), 03.03.2009
Eg intervjua læraren for klassen om bruken av digitale medium i skolen, mellom anna spurde eg om det Kunnskapsløftet hadde skrive om å bruka digitale medium som grunnleggjande dugleikar (og gjennom intervjuet prøvde eg å leita det fram på datamaskina mi).
G: Grunnen til at eg vil intervjua deg, er jo fordi at det … for å få liksom bilete av korleis det er rundt … ja rundt skrivinga, den digitale skrivinga. Både i fritida og i skulen, då,
H: M-m.
G: og for å få litt sånn … finna ut kva du som lærar tenkjer rundt det og sånn. M-m. Så viss du kan seia litt fyrst om korleis de brukar – det har du jo sagt til meg mange gonger, men litt om korleis de brukar …
H: … om korleis vi brukar data her på skulen?
G: Ja.
H: Ja.
G: og så viss du kunne fortald litt om det bloggprosjektet som… ikkje er lenger, òg. For det synest eg er veldig interessant, altså.
H: Nei, for … kor mange år er det sidan no …. kanskje tre–fire år sidan, så laga han som var dataansvarleg her på skulen ei ny heimeside til skulen. Og då laga han ein blogg til kvar elev.
Og då … sånn at kvar klasse hadde si side, og på den sida så låg alle elevnamna slik at du kunne klikka deg inn på kvar enkelt elev, då, og sjå. Og det syntest jo nokre av lærarane på skulen her i alle fall var veldig gøy, så vi brukte det ganske mykje med våre klassar. Men så var det andre att som brukte det lite. Men det var veldig stor forskjell. Vi var tretten klassar og det var kanskje … ja, 3-4 klassar som brukte det ganske mykje og så var det litt dårlegare på dei andre. Ehm … og då, samtidig med at det kom, så vart det … så fekk vi òg fleire datarom her på skulen. Så no har vi faktisk fire datarom pluss infoteket.
G: M-m.
H: og på alle dei dataromma skal det vera 15 maskiner, då, sånn at det er plass til ein halv klasse, og då, når vi fekk såpass mange datarom, vart det òg sett opp faste timeplanar sånn at eg har ein delingstime i norsk i veka og då har eg datarommet tilgjengeleg.
G: M-m.
H: Eg deler mot eit anna fag, så nokre gonger, så må eg gje frå meg datarommet til mattelæraren for eksempel,
G: Ja.
H: men det avtalar vi jo på førehand. Men stort sett så har eg ein fast datatime med min klasse i veka.
G: M-m.
H: I fjor hadde eg også fast time når eg hadde PTV som det heitte i fjor, utdanningsval i år, G: Ja, det … Kva fag er det?
H: Det er eit nytt fag som går på at du skal kunna få kunnskap så du vel riktig line på
vidaregåande skule – eigentleg meir verta kjend med seg sjølv og kva ein er god på og kva ein kanskje ikkje likar så godt, sånn at ein vel forhåpentlegvis riktig. Men i år så er det berre den norsktimen som ligg fast og så har klassen òg ein fast delingstime som er engelsk eller matte, då. Dei to deler mot kvarandre. Så viss vi tenkjer på vårt datarom på niande trinn, vi er fem klassar og så er det fire gonger, altså fire timar i veka per klasse som ligg fast, fordi det er to delingstimar, så då er det tjue timar som allereie er opptekne. Dermed så er det lite ekstra tid igjen til å gå på datarommet innimellom,
G: Ja.
H: når vi treng det, og det er liksom ulempen, då.
G: Ja.
H: Så … men når vi er på datarommet, så … Før, då, når vi hadde blogg, så skreiv vi nok meir enn vi gjer i dag. Fordi at … men til å byrja med så hadde vi litt sånn oppgåver der dei skulle
… eller der oppgåvene vart lagde ut på bloggen og der dei skulle svara litt på kva dei hadde lov til, rett og slett for å læra seg litt om personvern og sånn.
G: M-m.
H: sånn at dei skjøna at ikkje dei berre kunne leggja ut bilete utan vidare og at det kanskje var lurt å ikkje skriva alt for personleg om seg sjølv med fullt namn og adresse og telefonnummer og sånn. Så det brukte vi dei fyrste timane til. Og så øvde vi eigentleg på å rett og slett til å byrja med, berre sånne tulletekstar, berre for å læra å bruka det og så lærte vi å setja inn bilete og så lærte vi etter kvart, så, eg var ikkje noko god på design, men då fekk eg hjelp av nokon elevar som var eldre som kunne det som hadde dei undervisning med mine klassar for at dei skulle laga fin layout og sånn på sine sider då. Og så fekk dei skriveoppgåver av meg og då fekk dei ofte nokre tema, anten spørsmål eller nokre tema eller oppgåver som dei skulle svara på, då. Og då skreiv dei ganske fritt eigentleg.
G: M-m.
H: Og så kunne dei sjølvsagt bruka det heimefrå og skriva så mykje dei ville. Og det var det ein to-tre elevar som gjorde, men dei andre gjorde det ikkje, dei skreiv berre på skulen når dei fekk beskjed.
G: M-m. Men no er det liksom vorte mindre?
H: Ja, men så forsvann jo den heimesida i sommar ein gong, sånn … borte vekk, og då måtte vi laga nye heimesider og då er jo det eit sånt ferdig produkt frå eit firma, og der er det, så vi har jo utforma layout og sånn sjølv, så kvar lærar har jo på ein måte ei side no der vi kan leggja ut vekeplanar og gje meldingar til elevane og leggja ut oppgåver og alt sånn, og skriv heim til foreldre, så den sida fungerer bra på dei fleste måtar, men det er ikkje noko blogg der G: Nei.
H: Og det kan henda kjem, seier dei, men førebels så … G: M-m.
H: er det jo ikkje det. Vi var jo òg … han som laga den heimesida, den førre heimesida, var òg i Oslo på sånne IKT-dagar, og var spesielt invitert for å snakka om det, då var det mykje diskusjonar etterpå, for det var tydeleg at det var mange lærarar på andre skular som syntest at det å la tekstane liggja heilt ope ute på internett
G: Ja. Ja. M-m.
H: at det var skikkeleg skummelt og det kunne ikkje skulen på ein måte ta ansvar for, då. Men vi hadde ei sånn ordning med at foreldra skreiv under på eit ark at dei òg skulle fylgja litt med på kva som vart lagt ut der, då. Eg veit ikkje om dei gjorde det, men eg … elles så var det mitt ansvar som lærar å heile tida sjekka innom og sjå kva dei hadde skrive og heller fjerna ting viss eg skjøna at det her vart for privat
G: Ja.
H: Og nokon syntest jo at … eg hugsar det vart diskutert på skulen her òg, at nokon meinte at det var dumt at ting låg rett ut, for dei svakaste elevane som skreiv mykje feil, dei fekk på ein måte blottstilt seg heilt, då
G: Jaa …
H: det var mange sånne diskusjonar vi hadde vi òg, eigentleg.
G: M-m. Men dei … nokre av dei eg snakka med no, sa at når dei skreiv sånn på den bloggen på skulen, så passa dei jo på å skriva liksom andre ting enn dei skreiv på sin private blogg H: Ja.
G: eller, dei hadde liksom eit skilje mellom det H: Ja.
G: då.
H: Ja. Og det er jo forståeleg. Altså G: Ja.
H: dei veit at dei skriv jo sånn at alle kan lesa det, men dei veit jo at det er eg som fyrst og fremst kjem til å lesa det
G: Ja
H: så dei skriv jo for læraren uansett. Eigentleg. Men tanken var jo at den bloggen på ein måte skulle vera ei litt sånn opplæring i kva ein kunne bruka ein blogg til, i for at dei … Altså, eg hugsar jo argumentasjonen til han [mannsnamn, ressursperson frå Høgskule] då, at, og som eg var veldig samd i, at, dei er jo på nettet frå klokka to, og då er det jo ute i den verkelege verda ikkje sant og alt dei skriv spyr dei rett ut så alle kan lesa det, så kvifor skal dei skjermast så veldig mellom klokka åtte og to? Fordi dei treng heller øving i å bruka det på ein fornuftig måte, sånn at dei ikkje gjer dei dumme tinga når dei er på fri flyt etterpå.
G: M-m.
H: så … nokre var jo samde i det, medan eg hugsar jo alle dei lærarane som kom bort til oss i Oslo og lurte på i all verda, korleis vi kunne tora dette liksom. Det var mykje kommentarar på det.
G: M-m.
H: Så … Men det … mange elevar syntest jo at det var ålreit å sitja og skriva på den bloggen på skulen, og dei syntest det var hyggeleg at dei kunne leggja inn bilete og gjera det liksom til sitt, då.
G: Ja
H: Hyggelegare enn å berre skriva eit dokument i eit, i Word liksom G: Ja
H: og senda det av garde.
G: Ja. Så du syntest at det fungerte bra?
H: Ja, dei fleste syntest det og så hjelpte dei kvarandre. Nokon tok ting veldig fort fordi dei hadde erfaring med andre bloggar, og andre skjøna ikkje så mykje og måtte ha hjelp heile tida. Men det var jo greitt nok. Så var det ofte nokon av dei som du kanskje ikkje trudde fekk det til, men som fekk det til fyrst.
G: Ja, og det er jo litt greitt å oppdaga, eller litt fint å oppdaga
H: Ja. Så … men i dag, då, så då den vart borte, så begrensar det seg jo littegranne, for ein time i veka er ikkje så veldig mykje å skriva på
G: neineinei
H: Så … og eg ser at… så det vert ofte at dei sit og skriv i Word og at den teksten då anten vert printa ut og gjeven til meg på slutten av timen, eller lagra og jobba vidare med neste time, eller… ja, og nokre gonger sendt til meg,
G: Ja
H: sånn at eg då kan velja om eg vil skriva kommentarar på pc eller om eg printar han ut og skriv for hand. Eg vurderer om eg sender han tilbake for å få meir
G: Ja
H: få justert ting som eg tenkjer kanskje kunne vore gjort annleis G: M-m.
H: men … elles så … det vi elles gjer er å … er jo at vi øver jo eigentleg litt meir på sånne ferdigheiter på, ikkje sant no fekk vi jo ny … før så hadde vi Word, gamal Word, og no fekk vi den nye versjonen, og då plutseleg skjøna dei ingenting, så då måtte vi ha nokre timar for å forklara det: kvar vi lagrar og masse sånn…
G: M-m.
H: men eigentleg så er dei ikkje så veldig opptekne av å læra det viss vi gjer det for å læra det bort, men når dei sit med ein ting og ikkje får det til, då hugsar dei det mykje betre etterpå, så eigentleg har eg funne ut at det er ikkje så mange sånne timar som er noko vits i. Dei fleste spør om ting når dei treng det eller eg må passa på å fly rundt, då.
G: Ja. Ja
H: Eg såg det, sjølv i går, det var eit par stykke som ikkje har skjøna korleis dei skal leggja ved vedlegg og sjølv i går, så klarte dei å snika seg unna det.
G: Ja, eg høyrte det var ein som hadde … som sa at ”ja, eg sende i alle fall ein epost”.
H: Ja. Dei klypper ut og kopierer og klypper det inn i sjølve e-posten. Dei veit jo framleis ikkje og det synest eg er, eigentleg, eg tenkjer at det er merkeleg at ikkje dei har fått med seg det no i niande klassen. Så då veit eg kven eg skal hanka tak i neste gong.
G: M-m.
H: I alle fall på tide å læra seg såpass. Ikkje at det er så farleg, men det er noko med at når eg får det og printar det ut ikkje sant, så står det Hotmail oppe og nede og
G: Jaa
H: det skal sjå litt ordentleg ut altså G: Ja.
H: Dei må læra seg det. Så det. Men elles så har vi jo brukt, vi brukar jo nokon sånne, som eg sa til deg før at @@ litt sånne sider med type nynorskoppgåver, innfyllingsoppgåver, der dei får sjekka fasiten med ein gong om dei har skjøna det. Og så les vi litt aviser nokre gonger. Vi
brukte det spesielt då vi jobba med artiklar i haust. Vi brukte avisa for å lesa og henta litt stoff og sånn og for å sjå korleis det vart gjort der og ikkje berre papirutgåva, men på nettet også.
G: M-m..
H: Elles så … Vi gjer jo fleire ting enn det eg hugsar, då. Der og då så gjer vi det. Vi skreiv essay for ikkje så lenge sidan. Då brukte vi ein tekst, eit essay som eg fann inne. Eg hugsar jo ikkje kvar eg fann det, men det ligg no på skulen, på mi side der. Eit essay som var skrive av ei som er her frå [bynamn], men som er ein to-tre år eldre enn dei. Og så var det då laga oppgåver tilknytt det, og det var laga litt sånn fakta om kva er kjenneteikn på essayet og kåseri òg, så brukte vi det til å kunna heile tida gå inn og sjekka viss ikkje dei hugsa det. Så skreiv dei sjølve etterpå. Men det er jo vanskeleg … mange nye sjangrar som er vanskeleg å skriva, eigentleg.
G: Ja …
H: Ganske krevjande.
G: M-m.
H: så det
GKJ:Så det er ein del sånn praktisk opplæring i korleis bruka eigentleg … H: ja, det er jo det
G: programma?
H: Ja. Og PowerPoint sjølvsagt, brukar vi ein del av og i matte så lærer dei jo Excel, men det har ikkje eg noko med å gjera.
G: nei, det …
H: og godt er det @@. Så elles er det jo… altså, dei er jo forholdsvis flinke til å bruka bilete og dei har jo … i fjor så brukte dei … laga dei, ja, dei hadde eit sånt bilprosjekt eigentleg, der dei fyrst laga ein bil og så skulle dei etterpå ta bilete av den bilen og så skulle dei laga ein plakat med bilen sin på, då, der dei skulle på ein måte, for eksempel, klyppa den inn i eit anna bilete. Og då fekk dei ein del trening i sånn ting. Men det var kunst- og handverklærarane som G: Ja. Men synest du at de burde brukt datamaskiner og internett meir, eller?
H: Ja, vi burde det, heilt klart. Ja. Det … både når det gjeld sånn som i samfunnsfag med nyheiter og kjelder og alt mogleg, det hadde jo vore nyttig. No har jo nokon klasserom på skulen her har fått sånn smartboard
G: Ja
H: og då har dei jo moglegheita til å bruka det. Men eg trur nok førebels så har vi ikkje fått noko kurs, og dermed så… sånn som… mitt mål er også å læra meg det i løpet av våren, men førebels er eg komen veldig dårleg i gang. Men det er sånn… viss ikkje du kan det som lærar,
så skrur du det ikkje på og står der og dummar deg ut liksom, du må på ein måte verta litt trygg på det. Så det er … dei har smartboard nede på naturfagen, så det er ein del av
naturfagslærararne som er vortne gode på det, for dei brukar det stadig vekk. Og då kan du jo ikkje sant, fletta inn både det eine og det andre. Så det… men for elevane, dei vil jo ofte ha ein data sjølv då. Fortsatt med smartboarden så er det mykje lærarstyrt, eigentleg.
G: Så de har det ikkje sånn at elevane brukar berbare PC-ar inne i klasserommet?
H: Nei.
G: Nei.
H: Det er nokre få elevar med lese- og skrivevanskar som har det, men ikkje dei andre.
G: Nei.
H: Nei, det har dei ikkje.
G: Trur du det hadde vore bra viss det var sånn at alle elevar hadde ein berbar pc.
H: Eg veit ikkje, eg. Dei er … G: eller?
H: … så susete som dei er og brukar lang tid på mykje … Eg trur vel at det praktiske med tjuveri og ting som vert øydelagde og sånn ville gjort at det hadde vorte mykje styr, men hadde dei hatt kvar sin pc, så hadde det jo vore bra, men … Eg veit jo at det ikkje er økonomi til det …
G: nei
H: og det er mange som ikkje har det sjølv, så. Foreldra reagerer og … i tillegg til elevane, dersom nokon får lov, for då vert det veldig urettvist.
G: Jajaja
H: så det skal liksom vera likt. Men det er klart at det hadde jo … Eg trur mange av dei… Eg berre ser viss eg lagar oppgåver til dei i samfunnsfag, eg hugsar eg gjorde det. Altså har gjort fleire gonger. Og når dei får oppgåva og kan berre ikkje sant, berre opna word-dokumentet og skriva svaret innimellom spørsmåla for eksempel. Dei skriv jo fire gonger så langt, og er mykje meir effektive
G: jaja
H: og dei synest det er meir ålreit å skriva på pc. Dei gjer det, altså. Men samtidig som dei er for dårlege på mange sånne… for eksempel retteprogram og dei er ikkje gode nok sjølv om dei har vorte lærte opp til å bruka det, så har dei ikkje noko gode rutinar på det
G: M-m.
H: Dei får det ikkje godt nok til, eigentleg. Eg såg det var han eine guten i går som sat og skreiv eit ord som han skreiv heilt gale og så sa han ”eg finn ikkje ordet i ordlista, eg berre legg det til, eg”, og eg berre: ”Nei!” @@ Og det er klart, då vert jo den ordlista ganske fin etter kvart, då, viss dei gjer det kvar gong dei …
G: ja
H: skriv noko som ikkje @@ det … G: @@ det er sant
H: … når det vert grøn eller raud strek under noko, så legg dei det til i ordlista og så har dei det godkjend.
G: Ja
H: huffameg.
G: M-m.. men eg lurte på … Eg veit ikkje om eg om eg fann det her, får prøva å leita litt til.
Men kva du brukar PC og internett til privat?
H: Ja … eg les epost. Og så har eg ansvaret for å oppdatera heimesida til skulen, og det gjer eg like mykje heimanfrå som eg gjer på skulen, for det er sånt som eg gjerne gjer litt utpå kvelden, sidan eg er b-menneske @@ Så … har eg … eg er jo på Facebook, det er vel det einaste sånn nettstaden som eg … har noko profil, heldt eg på å seia. Så der er eg ikkje innom kvar dag, men nesten. Berre ser om det er noko meldingar eller noko gøy som har skjedd.
Elles så les eg ganske mykje aviser G: M-m.
H: og så fylgjer eg med på nokon sånne faste bloggar som eg les. Ehm … sjekkar nettbanken, då. Eh… ja. Eg brukar det ikkje til så veldig mykje meir, eigentleg. Eg har mykje bilete på pc- en. Ja. Så det er vel stort sett det det går i. Litt budsjett og …
G: Ja. Sånne praktiske ting H: Ja
G: Litt å halda kontakt med folk og …?
H: Ja. Og så sjølvsagt jobb, då G: M-m.
H: på kvelden og sånn @@
G: M-m.. Ja H: førebu ting og
G: Ja, eg trur det er sånn når ein er lærar på … skule … så er det jo litt sånn H: Ja, det er vel meininga
G: men … ja. Ja @@ det tek alt for mykje tid … jobb. Men ja @@ … Er det sånn at elevane legg til deg som ven på Facebook, eller er det sånn at dei ikkje gjer det?
H: Nei. Nei, det gjer dei ikkje.
G: Nei.
H: Det er ingen som har spurt.
G: Nei
H: Eg har ikkje spurt nokon, eg heller, då G: Nei
H: Det vil eg helst ikkje blanda saman G: neineinei. Ja, det skjønar eg jo godt
H: Eg har eit par gamle elevar, men som liksom no er over tjue, men det tenkjer eg er litt annleis, dei har eigne ungar og, ja.
G: jajaja. Det var på den … førre skulen eg var på, som ligg i Hordaland, så spurde eg læraren om det same, om elevane la til han som ven på Facebook, og då var det liksom … dei fleste gjorde ikkje det, då, men det var nokon som gjorde det. Eg trur kanskje det var meir sånn…
Han eine guten eg intervjua gjorde det for det at han læraren var jo fotballtrenaren hans òg, og då var det så grådig greitt … så det var ein litt sånn praktisk relasjon …
H: Ja. Men eg ser jo at det er nokon, eg ser at det er nokon som har vener som eg tenkjer at…
i alle fall ein vaksen eg kjenner her på skulen, som er ven med ein elev, som eg synest er ei veldig rar kopling sjølv, då
G: Ja
H: Ja, for eg tenkjer, eg vil ikkje …
G: Nei, eg ville jo tenkt viss eg var elev eller viss eg var lærar, så ville eg liksom ikkje H: Nei.
G: gjort det.
H: Nei, eg tenkjer det er greitt. Ikkje det at det er så mykje spennande på mi side, men alt eg skriv er jo tilgjengeleg, plutseleg. Det er jo … nei, det er ikkje ålreit.
H: og eg trur dei vil ha sitt privatliv G: Ja, det er jo noko med det H: så eg tenkjer, det er sunt, det.
G: Ja, eg er heilt einig.
H: å halda det litt skilt G: M-m..
H: så det hugsar eg faktisk, eg la ut den fyrste dagen eg sat med det, då var eg litt sånn ivrig og hadde ikkje gjort det før og sånn, då hugsar eg at eg sende ein førespurnad til dottera til veninna mi, men òg til veninna mi. Og så etterpå berre: ”å, herregud”, så sa eg til henne: du må ikkje seia ja, fordi at eigentleg så vil eg ikkje det her. Men då skjøna eg ikkje heilt sjølv kva eg dreiv med. Men det er veldig greitt å skilja litt.
G: M-m.
H: mellom generasjonane, trur eg.
G: Ja. M-m. Eg trudde at eg hadde det her på maskina mi, det her om desse digitale dugleikane
H: Ja, det er jo det at du skal kunna lesa og rekna og forskjellig, ja altså, nei, eg har det sikkert inne, viss du skrur av den maskina kan eg gå og sjå om eg finn det eg òg.
G: Ja? Ja. Eg har noko, men eg har ikkje liksom…
H: men har du nettkontakt her, då?
G: eg har… skal vi sjå…
H: … for då er det jo sikkert berre å gå inn på det herre … G: eg har…
H: Viss du kjem inn, eg veit ikkje om du kjem inn eg … G: Er det skulen sitt? Ssid?
H: Nei, eg veit ikkje …
G: nei, då står det at eg må skriva inn sånn passord, og då tyder vel det at eg ikkje skal H: nei
G: at eg ikkje høyrer til …
H: nei, vi kan ta dei andre spørsmåla fyrst, så kan eg gå og sjå etterpå.
G: Ja. Eg skulle ha teke det med, men så var eg så … ja. Ja, dette har eg jo eigentleg spurt om : Måten dei brukar pc på på vidaregåande, for der er det vel sånn framleis at dei har sin eigen pc?
H: Eg trur det eigentleg, eg veit eigentleg for lite om det, men eg trur dei har det og brukar det… Og så brukar dei jo Fronter her på [bynamn] videregående
G: M-m.
H: Nei, Fronter, seier eg, eller jo, eller er det It’s Learning, kanskje? It’ Learning, tenkjer eg at det er.
G: Ja. Men eitt av dei i alle fall…
H: som dei brukar aktivt for… ho eine som jobbar her i år, ho jobba på vidaregåande i fjor, så ho har eg prata ein del med og då er det jo mykje kommunikasjon når andre tok over, og prøver og …
G: Ja
H: … alt mogleg via … G: Ja
H: det systemet … og fråver og alt mogleg. Eg tenkjer at det er mykje jobb, då, eg ser for meg at nokre gonger så er papirsystem vel så bra. Men det er ikkje sikkert det er det, men… når du ikkje er van med det, så er det mykje å
G: Ja
H: setja seg inn i.
G: Og så kjem det vel litt an på. Eller viss det… viss alle har sin eigen pc, så er det lettare å administrera eit sånt system enn viss
H: m-m
G: enn viss ein ikkje har det.
H: Ja.
G: M-m.. Men så er det kanskje òg at. Sånn som når de hadde … Når de har det sånn: ”Ja, no går vi inn på datarommet”, så er det vel lettare å ha meir sånn kontrollert læring, kanskje?
H: Ja. Så er det jo ikkje farleg om dei skriv litt for hand heller, då. Dei skriv jo ikkje så vanvittig mykje … det er jo greitt at dei har ei handskrift med seg vidare i livet. Den er sliten
G: Ja.
H: Dei brukar henne berre her.
G: M-m.. Men det er nokon, som er av dei … forskarane, som driv og forskar på sånn data i skulen og digital læring og sånn som har ein slags tanke om at dersom ein brukar digitale verktøy meir i læringa, så kan læringa verta sånn mindre lærarstyrt og meir fri og liksom betre, då. Og betre på den måten, synest dei. Kva … kva synest du om ein sånn tanke?
H: eg tenkjer at det er veldig avhengig av klasse, eigentleg. Fordi at den klassen som eg har no, der tenkjer eg at ein må styra ting ganske mykje.
G: Ja.
H: Medan den førre klassen eg hadde, som var. .. kanskje fagleg mykje sterkare og meir sjølvstendig, der kunne nok dei ha jobba bra med meir elevstyring, men det kan henda eg undervurderer dei eg har no, då. Men @@
G: @@
H: Samtidig som dei… dei treng å få melding om kva dei skal gjera og dei høyrer veldig dårleg på meldingar og… sjølv om dei får meldinga munnleg eller om dei får han på ein pc, så skjønar dei det ikkje før du nesten har … liksom, fortald det med store bokstavar ein gong til rett inn i øyret på akkurat den eine
G: M-m.
H: Så eg veit ikkje, eg. Og dei er … det er fælt å seia det, men mange av dei er dårlege til å bruka data med tanke på at dei sikkert har brukt data i mange år
G: Ja
H: nokre av dei … Men no har eg veldig sånn idrettsklasse. Den klassen eg har no, då. Veldig mange er aktive på fritida. Mange, særleg av gutane, dei … dei er aldri på pc-en nesten heime G: nei
H: Dei trenar, dei.
G: Ja
H: kjem heim frå skulen, kastar i seg litt mat, på trening.
G: M-m.
H: og så gjer dei lekser. På gamlemåten og så G: Ja
H: Eg trur ikkje dei … dei sit ikkje mykje på ein pc-en nokre av dei altså
G: Nei
H: så dei … Dei er ikkje då spesielt gode på ein del ting eigentleg. Det er mange ting dei eigentleg ikkje skjønar så godt, eller som dei er… dei klarer det på sånn minimumsnivå.
G: M-m.
H: så … for dei … men det er klart, då hadde dei jo vorte gode på det viss dei hadde øvd meir, det vil eg då tru, då, men eg veit ikkje. Men kva slags oppgåver eller korleis tenkjer du at det skulle vore, då?
G: Nei, eg veit ikkje. Men eg trur dei her, dei Gunther Kress og Staffan Selander, dei er liksom opptekne av at, eg trur dei tenkjer at viss … at når ein kjem til å bruka meir
datamaskiner i skulen, sikkert, sånn at kvar elev har sin eigen, så kjem det til å verta liksom friare og meir demokratisk og mindre kærarstyrt, liksom
H: M-m.
G: Eg veit ikkje om eg trur på det, eg er nok litt skeptisk …
H: Nei … eg syns … det har jo vore litt sånn. Det går jo på … ting som ikkje har med data å gjera, men no har det vore litt sånn at det har vore mykje ansvar for eiga læring og no går det jo bort frå det igjen, fordi at dei treng … altså … nokon får gjort veldig mykje, og det er jo dei som uansett er flinke
G: Ja
H: mens dei som ikkje er så flinke, dei flyt endå meir i alt for lause system eigentleg.
G: M-m.
H: og det trur eg litt på i forhold til dette òg, for eg ser jo det sjølv når vi er på datarommet, og eg har 15, maks 15 elevar, så … så fort du snur ryggen til nokre av dei, så sit dei inne og spelar spel på 123 ((nettstaden 123spill.no)) eller er på nettby eller… så det er jo ikkje det at det er farleg at dei er på nettby, men det er ikkje det dei har fått melding frå meg om at dei skal gjera. Det er på ein måte noko med at det kan dei godt gjera når dei kjem heim G: M-m.
H: Elles så … det er jo ikkje … vi brukar jo … vi har jo heimesida til skulen som startside.
Dei kjem jo inn på den og då er det jo fint at dei brukar litt tid på å lesa litt på den og halda seg litt oppdatert, då. Det er jo liksom litt av poenget med den sida. Og så vil eg jo gjerne at dei skal lesa litt aviser og sånn. Ehm men … eg vil jo liksom ikkje at … dei berre skal kasta seg inn i eitt eller anna krigsspel og sitja og spela det heller
G: nehei
H: det er jo liksom ikkje målet. Og eg trur mange av dei ville gjort det. Dei er så små og barnslege nokre av dei når dei går på ungdomsskulen mange at får dei moglegheita til å velja og sit der og har valet mellom ei litt sånn krevjande oppgåve som dei eigentleg ikkje skjønar og i alle fall ikkje har lyst til å gjera, og morosame ting som dei kan snika seg til å gjera, så … mange av mine i alle fall ville ha snike seg av garde.
G: M-m.
H: så trur dei at eg er blind, då. Sjølv om dei legg det ned G: Jaa …
H: Ja.
G: M-m.
H: og så har dei ikkje så… eg veit ikkje, eg … dei tenkjer ikkje så veldig mykje konsekvensar, at ikkje dei får gjort det dei skal eller
G: nei …
H: det er ikkje så nøye der og då… eigentleg G: M-m.. då trur eg at…
H: det måtte vore viss eg skal gå og sjå om eg finn …
G: eg har, du skjønar eg har noko, men eg har ikkje akkurat det eg tenkte eg skulle ha. For det eg har, det som … det står om i norsk, og i … ehm… eg har det som … skal vi sjå. ((pause, leiar på pc-en)) veit ikkje eg, kva som…dine fag, det var norsk og samfunnsfag?
H: og samfunnsfag og fransk
G: … og fransk. Eg har ikkje, eg har samfunnsfag og engelsk. Det her har eg, men det er i litt lita skrift, då. Men … m-m … ((syner tekst til lærar))
H: altså, det har eg ikkje sagt nokon ting om, men det som eg ofte synest er fint viss elevane sit på datarommet og skriv, er at det går an … sånn som eg har ei jente som framleis synest det er vanskeleg å laga avsnitt, så ho lagar… trykkjer på enter-knappen kvar gong ho skriv ny setning
G: Ja
H: og viss ho gjer det på eit ark, så er det jo frykteleg mykje jobb å setja seg og skrive det på nytt, men med pc så kan vi med ganske kjappe tastetrykk, då, få fiksa på den teksten. Så kan eg seia at her vert det litt mykje og her kan du kanskje prøva å skriva litt meir, så fjernar vi det og så skriv du eit par setningar til her. Og då vert ho veldig fornøgd då etterpå, og så vert sjølvsagt karakteren òg betre enn han ville ha vorte, så det er jo det eg synest er noko av det beste med å skriva i Word i forhold til å skriva på ark.
G: M-m.. Tenkjer du på det at ein kan redigera?
H: m-m. Og at eg kan sitja og: ”les den setninga ein gong til” og ”er du sikker på at den høyrest bra ut” og så ”å nei, Gud, det var litt rart”, og så finn dei sjølve ut kva som er feil, fordi det er veldig tungt å få dei til å skriva ting for andre gong for hand. Dei …
G: Ja
H: i alle fall i dag, det var lettare med oss då vi var unge, trur eg.
G: Vi var jo så …
H: Vi gjorde som vi fekk melding om. Ja og så hadde vi ikkje prøvt å skriva på data, så vi G: nei, det er sant
H: så vi trudde at det måtte skrivast fleire gonger, vi.
G: Ja. M-m …
H: så … ja. Men vi brukar jo, når eg ser på liksom det herre kritisk vurdering og bruk av kjelder, vi brukar jo sjølvsagt òg ting på nettet som kjelder, men det kan vera like mykje samfunnsfag, kanskje, som i norsk
G: M-m.
H: at vi gjer det.
G: M-m.
H: men elles så synest eg det er fint å bruka i forhold til sånt som … når vi … no skal vi ha litt om Ibsen og så skal vi ha litt om… ja, altså, Amalie Skram og det eine med det andre, og då er det veldig ålreit å kunna slå opp og finna litt andre ting og kunna referera litt. Eg brukar det ofte meir for min eigen del for å sånn påpeika litt at no spelar dei Ibsen der og der og der og litt sånn for at ting skal vera litt meir oppdatert.
G: a-ha.
H: Så fekk eg sjekka kor mange tingrettar det var her om dagen for eksempel, for det som står i boka er sjølvsagt heilt feil.
G: Ja
H: Og sånne oppgåver kan ein jo og gje til elevane, ein treng jo ikkje gjera det sjølv, men det er sånn at dei ser at ting endrar seg
G: Ja. Men kva synest du om det at det her ”å kunna bruka digitale verktøy” er vorte ein sånn, at det skal vera ein av fem grunnleggjande ferdigheiter?
G: er det lesa, skriva, rekna …
H: men det er jo ein viktig… del i dag, då, for det er jo det verktøyet dei brukar. Dei brukar pc-en så vel som blyanten, mange av dei. Så det er klart at … for det kan jo fort få
konsekvensar viss ein misbrukar det. Eg har jo sett eksempel på sånne heimesider der
småjenter har lagt ut både bikinibilete og fullt namn og telefonnummer. Det er jo greitt at dei lærer at ikkje dei skal gjera det.
G: M-m.
H: eg synest jo det. Men det må dei jo læra før dei kjem på ungdomsskulen ofte, for dei, jentene har jo byrja med det allereie i femte klasse. Eller sjette-sjuande. Men elles så … altså det er jo eit veldig godt verktøy til veldig mange ting samtidig som det har e in del feller. Så
… ikkje sant, det å snakka om … kva konsekvensar og bruka litt tid. Det gjorde vi då vi hadde den bloggen, på å snakka litt om kva sider du kan stola på og kva sider du ikkje kan stola på.
Altså… når det står .com, så … Då er det på ein måte ikkje noko statleg eller noko. Altså, det er ikkje nødvendigvis ei kjelde du treng å klyppa ut, særleg alt som står der liksom.
G: M-m.
H: eg har prøvd å visa dei nokre kjelder, eller nokre sider som er gode, då, men samtidig så brukar vi jo Wikipedia alle mann, sjølv lærarane gjer det
G: Jajaja
H: det er ikkje så mange alternativ, men ein må prøva å lesa dei litt meir kritisk G: ja
H: men … det er flott, for eksempel i fransk, då, der du kan bruka Wikipedia på både norsk, engelsk og fransk, og så kan du på ein måte få litt hjelp til å … når du skal skriva … Sånn som no driv vi og skriv om ein fransk sportsutøvar
G: jajaja
H: så kan vi få ein del hjelp utan at dei må sitja og slå opp kvart einaste ord i ordboka. Men der ein skjønar litt ut frå samanhengen der inne, og så står det jo meir om dei franske sportsutøvarane på den franske sida enn det gjer på den norske
G: jajaja
H: der står det jo ingenting, nesten.
G: Ja, det må vera ein kjemperessurs. Eller då eg gjekk på ungdomsskulen, som var i -93, og så hadde eg fransk, og då var det jo sånn at for å få lesa fransk, så dreiv læraren og bestilte eit sånt fransk barneblad, men no kan ein jo berre…
H: det er masse å lesa
G: bruka nettet og lesa masse …
H: store mengder … mykje oppgåver, mykje lydklypp og mykje forskjellig eigentleg. Så der er det nesten ei uendeleg mengd. Det er nesten sånn at det er vanskeleg å velja, fordi det er berre så: Ja. Men du kan jo få filmklypp og du kan få musikk på YouTube, ikkje sant, for det er jo ikkje så lett å få tak i all musikken frå Frankrike alltid
G: nei …
H: så då kan du spela på! @@
G: jajaja. Så det …
H: det er mange moglegheiter. Eg veit ikkje kva det stod for noko anna. Samfunnsfag: ja.
”Gjøre beregninger og søke, utforske nettsteder, kildekritikk”. Vi brukar jo ein del sånne faste sider, då. Sånn som … herregud, kva er det det heiter for noko? Globalis ((Globalis.no, eit interaktivt verdsatlas frå FN-sambandet)), og ein del sånne sider som eg på ein måte stolar litt på og som eg synest har mykje god info. Og då vert det jo å lesa ein del tabellar og kunna samanlikna ting og sånn, så der gjer vi jo det, men elles så … ja, og så det herre med personvern og opphavsrett og sånn er jo sånn som ein snakkar om i forhold til, men det går meir eller like mykje på norsken igjen, då. Men …
G: Ja.
H: vi brukar mykje av det, ikkje sant, men eg tenkjer ikkje så nøye over det alltid … ein er ikkje alltid så flink til å argumentera verken for seg sjølv eller andre om kva ein gjer eller kvifor ein gjer det, i alle fall så er ikkje eg det.
GKJ, nei, det er jo av og til litt vanskeleg å … vita kvifor ein gjer som ein gjer H: Ja. Nokre gonger er det litt tilfeldig òg. Men nokre gonger er det sjølvsagt godt gjennomtenkt, ein gong i blant i alle fall
G: ja. Ein må jo liksom … H: ein får tenkja det G: Ja
H: men eg ser jo liksom sånn, det er jo fort litt sånn at … alt må øvast på, og dei er flinkare til å laga PowerPoint i år for eksempel enn dei var i fjor, og kanskje vert dei gode til neste år, viss dei skal bruka det på eksamen
G: Ja
H: det er jo ikkje målet at dei skal verta bra til eksamen, men målet er jo at det skal verta bra med ei framføring, at det skal verta ei, ikkje sant, ei støtte og ikkje berre noko som øydelegg for heile framføringa, fordi dei står og les ordrett alt dei har skrive
H: rett frå skjermen
G: det er litt vanskeleg, det der med PowerPoint altså, å få det til på ein bra måte H: Ja
G: Ja H: Ja
G: Ja. Ja, men då trur eg at eg har … H: ikkje verdas mest fornuftige svar, men G: jo, absolutt…
H: ja, neidå. Men eg er lei meg for at vi mista den bloggen, for eg … der var det liksom moglegheiter som låg i forhold… samtidig som elevane… så var det jo berre nokre få som brukte han sånn av eiga interesse, men for dei få som gjorde det, så var det litt moro.
G: M-m.
H: så var det ålreit å ha ting samla på ein stad i staden for alle dei her, ja, evinnelege mappene å ta vare på … då var det lett åslå det opp og lett å finna og dei fekk tak i det overalt der dei var og liksom, så det var eigentleg eit tap det for oss at den vart borte sånn
G: Ja … Det skjønar eg.
H: Så har det vore nokon som har foreslått at vi skulle berre la elevane oppretta kvar sin blogg no, då, men det er jo heilt umogleg som norsklærar å halda oversikten over
G: Ja … ein må ha eit samla system, ja
H: og det har vi norsklærarane eigentleg sagt at nei, det vert for valdsamt. Så, dei trøystar oss med at vi kan jo berre gjera dèt, dei som ikkje er norsklærarar, men det vert noko heilt anna å ha det spreidd over heile i staden for å ha det samla på ei side der du kan på ein måte gå systematisk gjennom dei
G: Ja H: Ja. Så
G: Ja, de får sjå om de kanskje finn noko nytt
H: Ja, det kan jo henda at ho vert utvida den heimesida vi har òg, så … at det går an å laga det, men om det vert laga, det veit eg jo ikkje heller, men no skal jo vi få eit nytt sånn type sånn int… a la Fronter og It’s Learning, som heiter MLG
G: Ja
H: så då får vi sjå korleis det fungerer
G: M-m.. Høyrest bra ut. Då trur eg eg skal… når eg har skrive det ned, så sender eg det til deg, og så får du ein stor konvolutt frå meg om ei stund.
H: Ja, gjer det.
((Kutt))
Notat frå felt, Småbyskulen
onsdag 11.02.2009
Biblioteket
Eg kom tidleg, og gjekk innom biblioteket for å sjå kva infrastruktur skulen har når det gjeld datamaskiner og internett. Eg møtte bibliotekaren. Det var eit lyst og alminneleg triveleg rom, med godt med arbeidsplassar både med og utan pc-ar.
Han sa at det er 15 pc-ar på biblioteket, alle er tilkopla internett, og elevane kan logga seg på med det same påloggingssystemet som på dei andre dataromma.
Han fortalde at biblioteket er ope når bibliotekaren er der, og elles når ein lærar kan vera med elevane opp. Regelen er at det skal vera vaksne til stades når det er elevar der. Opningstidene slått opp på døra til biblioteket var (tysdag 10-1015, onsdag 1345-15, fredag 10-1015).
Biliotekaren sa at elevane stort sett arbeidde godt når dei var der.
I klasse 9c
Ca 30 elevar? Eg fortalde kort om prosjektet. Læraren spurde om kva slags tekstar eg var mest på jakt etter, eg sa at om dei hadde tekstar der dei sa meininga si om noko eller diskuterte, var det fint. Læraren spurde ut i klassen om det var nokon som hadde slike tekstar, og fleire svara ja. Det var ingen som spurde meg om noko etter at eg hadde snakka. Eg delte ut samtykkebrev til elevar og føresette.
Eg avtala med læraren å koma att etter vinterferien og freista samla inn tekstar og intervjua elevar.
Annan informasjon: Læraren sa at dei berre ”hadde data” (altså hadde datarommet) ein time i veka. Det var ikkje pc-ar i klasserommet.
Klassen arbeidde ikkje med digitale medium då eg var der, dei arbeidde med oppgåver til eit kartleggingsverktøy om lesekunne.
måndag 02.03.2009
På datarommet. Elevane skal skriva ferdig ein essay/kåseritekst dei har byrja på, og senda på epost til læraren etterpå. Læraren skriv epostadressa si på tavla.
Fyrst: Lærar skriv på tavla:
Hugs på dette:
Overskrift Avsnitt
Linjeavstand 1,5 Skriftstr 14
Infrastrukturen i datarommet: 15 pc-ar. Ikkje alle verkar.
Frå arbeidet:
Alle arbeider med å skriva. Læraren går rundt og gjev hjelp (uviss på om nokon har nokon tekstar eg kan sjå…). Det er ca ti elevar i gruppa. Dei skal sitja i ro og skriva i denne timen.
Læraren spør nokre om dei skriv på nettet, om dei har blogg. Ei nemner nokre som har blogg.
Læraren seier til meg at dei fleste som har blogg er på gruppa etter.
Dei loggar seg inn og skriv i Word. Dei skal senda på epost til læraren etterpå. Elevane sit i ro og skriv. To bakerst ser på andre ting på nettet.
Det er god avstand mellom pc-ane. Det er to stolar ved kvar, så ein kan sitja saman to og to og samarbeida. Det heng ein plakat: «vær smart på nettet» på veggen, fleire, faktisk.
Nettvettreglar, frå Redd Barna:
(har sendt epost (dette er teksten, men ikkje originalen, henta frå http://nus.skole.namsos.no/index.php?pageID=46):
NETTVETTREGLENE FRA REDD BARNA OG TELENOR
1. Du må aldri fortelle noen du ikke kjenner på Internett hva du
heter, hvor du bor eller hvilken skole du går på.
2. Ikke send bilder av deg selv.
3. Bruk en anonym e-postadresse når du surfer på Internett og
chatter med folk du ikke kjenner.
4. Hvis du skal møte en person du har chattet med på Internett,
må du ta med en voksen du stoler på.
5. Husk at personer du snakker med i en chatgruppe ikke alltid
snakker sant og lett kan lyve på alder.
6. Du skal ikke svare hvis du får skummel e-post eller blir redd
når du chatter. Si fra til en voksen og bytt gjerne e- postadresse.
7. Når du skal laste ned spill eller lignende, gjør det sammen
med en voksen.
8. Hvis du opplever noe skummelt eller ubehagelig, meld fra til
en voksen du stoler på. Du kan også ta kontakt med politiet på www.tips.kripos.no.
Sikker chat-plakat frå «Det kriminalitetsforebyggende råd»:
(Lenkje: http://www.krad.no/images/stories/kunnskap/publikasjoner/sikker_chat_liggende.pdf Vær smart på nett! (Frå Safe)
Det heng altså tre nettvettplakatar og ein plakat for «vilbli.no – For deg som søker videregående opplæring»
Læraren seier at no må dei senda teksten på epost til henne. Ho seier at det må sendast som vedlegg. Ho bed dei senda kopi til seg sjølve og, så kan dei endra på noko om dei vil og senda på nytt.
Ei jente seier «ferdig». Ei spør om lineavstanden er rett. Læraren syner kvar du kan gå inn og sjå om lineavstanden er ok. Ein gut seier han har levert. Lærar: «Har du sendt det som
vedlegg?» Guten: «I alle fall på epost». Læraren forklarer at han må senda teksten som vedlegg, ho vil ha det som vedlegg. Dei gjer seg ferdige og går ut for å ha naturfag.
NY GRUPPE:
Elevane kjem inn og set seg. Det er ikkje nok maskiner som verkar til alle, så læraren sender nokon på infoteket. «Kan dere logge på pc-en, gå til hjemmesida til skolen, finne 9c og finne oppgavene dere holdt på med sist?» seier læraren, og så forlkarer ho kva dei skal gjera (same som sit gruppe)
…
Etterpå: ho fortalde meg om nokon eg kunne spørja (Johanne og [namn]). Tok meg med på infoteket. Det var to som sat i ein krok og skreiv. Eg spurde om dei ville vera med. (Dei sa nei, fordi foreldra må godkjenna. Dei ville ikkje at foreldra skulle vita at dei skreiv på nettet:
Problem).
Eg gjekk inn att i datarommet. Ro. Nokre var gått. Resten sit og skriv. Ein spør ut i rommet:
«eg treng eit synonym! Kva er det motsette av talentfull?».
Det nærmar seg slutten. Ein gut seier at han er ferdig.
